ASTRONOMİ

                                    Evrenin Oluşumu

Evrenin oluşumu konusunda ileriye sürülen teoriler içerisinde bilimsel anlayışa en uygun olanı, büyük patlama (big bang)dır.

Bu teori; madde, enerji ve mekân varlıklarının birlikte işlerlik kazanmasına dayanır.

Evrenin oluşumu, 10-15 milyar yıl öncesine tekabül eden bir zaman sürecinde büyük bir patlama ile başladı.

Bu patlama sonucunda uzaya 100 milyar °C’de bir elektron, nötron, proton ve radyant enerji yayıldı.

Bir saniyelik sürede sıcaklık, 100 milyar “C’den 10 milyar °C’ye düştü (bu sıcaklık hâlen Güneş’in merkezindeki sıcaklığın 1000 katı kadardır).

Bu yüksek sıcaklıkta atomlar mevcut değildi.

Evren’in büyük bölümü elektromanyetik dalgalar­la yayılan enerji, elektron, son derece hafif parçacıklardan oluşan nötronlardan meydana geldi. Daha sonra proton ve nötronlar da oluşmaya başladı.

1,5 dakikalık zamandan sonra sıcaklık 1 milyar °C’ye düştü ve sıcaklık çok yüksek olmasına karşın birkaç basit atom hücresi oluştu. Bunu takibeden milyonlarca yıl süren bir süreçte Evren genişleyerek soğumaya başladı.

Sıcaklık birkaç bin dereceye düştüğünde atomlar oluşarak Uzay’da Dünya ve Güneş gibi cisimler meydana geldi.

Böylece yaklaşık 4,6 milyar yıl öncesinde gaz ve tozların birleşmesiyle Güneş Sistemi ve evrendeki diğer galaksiler oluştu.

Astronomi nedir?

Dünyamızın da içinde bulunduğu evreni ve içindekileri konu alan ve bu cisimlerin yapılarını, bulundukları yerleri, hareket kanunlarını, meydana gelişlerini, zamanımıza kadar geçirdikleri değişiklikleri, gelecekte meydana gelebilecek olayları ortaya koymaya çalışan bilim

Astronomi genel olarak gök cisimlerinin hareketlerini incelerken, 19. yüzyılda ortaya çıkan astrofizik ise gök cisimlerinin fiziksel özellikleriyle ilgilenmektedir.

Modern Astronominin Dalları

Astrofizik: Gök cisimlerinin terkibini, enerji kaynaklarını ve spektrumlarındaki enerji dağılımını inceler.

Gök mekaniği: Gök cisimlerinin hareketlerinden doğan olaylarla ilgilenir.

Kozmoloji: Evrendeki galaksilerin genel dağılımını ve bunun sebeplerini araştırır.

Astronometri: Gök cisimlerinin pozisyonlarının doğru olarak gezegenlerin ve yıldızların hareketleriyle, yıldızların uzaklığıyla ve bu çalışmalardan elde edilebilecek herhangi bir bilgiyle ortaya konulmasıdır. Fotometri: Tam spektroskopi diye de adlandırılabilir. Uzaydan gelen radyasyonun yoğunluğunu ölçer. Spektroskopi: Gök cisimlerinden radyasyon çıkışına daha ayrıntılı bakmaktır.